Podróż trochę Owernii i nie tylko

Drugim miasteczkiem, jakie mielismy na trasie było Laguiole, choć oddalone w prostej linii od Montsalvy o prawie 30 km, to dotarcie do niego, malowniczą drogą  o stromych podjazdach i zjazdach, zajęło nieco czasu.

 

Laguiole znajduje się już w prowincji Midi-Pyrénées. Miejscowość ta słynie z produkcji noży Laguiole, charakterystycznych, bogato zdobionych scyzoryków.

 

80% sklepów w miasteczku to miejsca handlu tymi nożykami. Mieszka tu ok. 1300 osób, co jest naprawdę sporą liczbą, rozinieta jest tu infrastruktura turystyczna - biuro IT z anglojęzycznym personelem (średnio miłym), pensjonaty, schludne schronisko młodzieżowe (w którym spałem).

 

Najbardziej charakterystyczny w miasteczku jest oczywiście kościółek znajdujący sie w najwyższym jego punkcie. Rozposciera się stamtąd ładny widok na dachy Laguiole i okoliczne wzgórza. Obok kościoła - stary cmentarz.
W centrum oprócz sklepów z nożami zwraca uwage pomnik byka (buhaja), stąd bowiem wywodzi się jedna z odmian bydła hodowlanego.

 

Wybrałem się na pieszą wycieczkę w kierunku łagodnych pagórków na pn-wsch od miejscowości. Oprócz ryczących rajdowców motocyklowych (choć sympatycznie machających), którzy akurat tego dnia zakłócali ciszę zamyślonego wędrowca, minąłem też nawet - o dziwo! - dwoje pieszych turystów. Wracając natknąłem się na latającego drapieżnika (doznania nie tylko video, ale i audio - ten krzyk odbijający się o pobliskie skałki - ciarki na plecach :) ), mimo, że foto słabe, to wrzucam, moze jakis ptakoznawca potrafi go zaklasyfikować.

 

Z powrotem w departamencie Cantal w Owernii.

 

Tu tylko przejazdem, ale z przystankiem. Kolejna urokliwa, uzdrowiskowa mieścinka (ok. tysiaca mieszkańców) położona w głębokiej dolinie. Godny uwagi monumentalny kościół.

Dalej, niestety tylko objazdem, u podnóża gór Cantal.

Saint-Genès-Champespe to niezbyt zamożna wioska (ok. 300 mieszk.) położona pomiędzy masywami Cantal i Sancy. Właściwie nie ma w niej nic godnego szczególnej uwagi, poza widokami na góry. Mimo to w tamtejszym kościółku odbył się jeden z koncertów i spędziłem tu prawie cały dzień.

Saint-Genès-Champespe to niezbyt zamożna wioska (ok. 300 mieszk.) położona pomiędzy masywami Cantal i Sancy. Właściwie nie ma w niej nic godnego szczególnej uwagi, poza widokami na góry. Mimo to w tamtejszym kościółku odbył się jeden z koncertów i spędziłem tu prawie cały dzień.

Besse-et-Saint-Anastaise to zabytkowe miasto (niecałe 2 tys. mieszkanców), w którym podobno niegdyś bywała królowa Margot (ma nawet tu swój dom, choc podobno 2/3 owernianskich miasteczek się do tego przyznaje).

W górnej części miejscowości znajduje się Super-Besse - najwieksza stacja narciarska w Masywie Centralnym.

 

Miasto ma bardzo średniowieczny, aczkolwiek dość przytłaczający klimat (ze względu na ciemny kolor budynków - choć miałem okazje zwiedzac tylko o poranku, wiec moze stąd takie wrażenie - wąskie uliczki przeważnie były zacienione) , mozna tu spokojnie kręcić filmy, których akcja ma miejsce w XIV czy XV wieku.

 

Główną atrakcją podczas mojego pobytu był jarmark, na który zjechały karawany z odległych prowincji.

 

 

Na szczyt Puy de Dôme, co ze wstydem przyznaję, wjechaliśmy samochodem (dzięki legitymacji niepełnosprawnego kierowcy, normalnie kursuja tam autobusy), ale gonił nas czas.

 

Puy de Dôme to jeden z wygasłych wulkanów Masywu Centralnego, z którego roztacza się zapierająca dech w piersiach panorama na całkiem spory kawałek tej części Francji.

 

Na szczycie warto zwrócić uwagę na pozostałości galoromańskiej świątyni ku czci Merkurego.

 

 

 

.

Na uwagę zasługuje tu kościół - zbudowany w XII w. na fundamentach VI-wiecznego opactwa benedektynów.W środku masa pajęczyn, niesamowite kapitele kolumn i bardzo stary obraz nad wejściem do zakrystii. Obok ruiny dawnego klasztoru. Znajduje się tam także małe muzeum paleontologiczne.

Najpiekniejszym miejscem na trasie było dla mnie Charroux - dawne miasto, obecnie wieś mająca ok. 350 stałych mieszkańców.

 

Od XII do XVI wieku była to ważna twierdza Burbonów, do dziś zachowały się resztki murów i stare bramy.

Siatka ulic ma koncentryczny charakter, w środku znajduje się plac (obecnie pokryty trawą), na którym niegys odbywały sie zgromadzenia mieszczan. 

Miasto straciło na znaczeniu w późnym średniowieczu na skutek wojen religijnych i oddalenia od dróg. Mimo to zachowały się fragmenty zdobionych fasad budynków. Z biegiem czasu Charroux stało się dużą wsią żyjącą z rolnictwa i winnic.

Na niepowtarzalny klimat miejsca składa sie przede wszystkim jego architektura i fakt jego oddalenia od głównuch traktów.

 

Charakterystyczna ucięta wieża kościoła to nie wynik katastrofy czy wojen, a zakazów podyktowanych względami religijnymi.

 

Nocleg spędziłem w XVII wiecznym budynku - pensjonacie, prowadzonym przez parę Belgów. Miejsce to zasługuje na oddzielną opowieść, niesamowite wnętrza i goscinni gospodarze, podstarzali hippisi.

Magii miejsca dopełnił fakt, że pierwszą rzeczą jaka zobaczyłem o poranku wyglądając przez okno były dziesiątki (setki?) balonów, które akurat tego dnia przelatywały nad i lądowały w dolinie tuż za Charroux.

 

Video pochodzi z koncertu, jaki dali moi znajomi w tamtejszym kościele.

 

Kolejnym punktem przejażdżki po Owernii było, leżące nieopodal brzydkiego Montluçon, Néris-les-Bains - miasteczko uzdrowiskowe sprawiające wrażenie zamieszkanego i odwiedzanego raczej przez ludzi starszych.

Znajdują się tu termy pamiętajace czasy rzymskie (Aquae Nerii, są tu także pozostałości amfiteatru), szereg eleganckich budynków sanatoryjno-hotelowych, teatr i ciche kawiarnie. Godny zainteresowania jest zabytkowy kościół św. Jerzego mający wyraźne założenia budowli obronnej. Obok niego można obejrzeć resztki cmentarza z czasów Merowingów.

Ludzie, u których się zatrzymaliśmy w Néris to kulturalni, nieco zdystansowani mieszczanie i takie wrażenie sprawiali inni napotkani autochtoni :).

 

Przystanek w Azay połączony z posiłkiem (? - zdjęcia) w lokalnej restauracyjce. Wart zobaczenia jest tu zamek (XV-XVIII w.) z pięknym ogrodem. Miejscowość mozna zobaczyć z bliska w Google Streetview: http://maps.google.com/maps?f=q&source=s_q&hl=pl&geocode=&q=azay+le+ferron&sll=37.0625,-95.677068&sspn=41.139534,93.164063&ie=UTF8&ll=46.851372,1.069858&spn=0.008702,0.022745&t=h&z=16&layer=c&cbll=46.851402,1.069751&panoid=MHEp4IkrR88v6gSpe1KmpQ&cbp=12,78.8562387847951,,0,4.704308958172234 (prowadziła tu trasa Tour de France 2008), z wcześniej opisanych miejsc obejrzeć można także Besse.

Przystanek w Azay połączony z posiłkiem (? - zdjęcia) w lokalnej restauracyjce. Wart zobaczenia jest tu zamek (XV-XVIII w.) z pięknym ogrodem. Miejscowość mozna zobaczyć z bliska w Google Streetview: http://maps.google.com/maps?f=q&source=s_q&hl=pl&geocode=&q=azay+le+ferron&sll=37.0625,-95.677068&sspn=41.139534,93.164063&ie=UTF8&ll=46.851372,1.069858&spn=0.008702,0.022745&t=h&z=16&layer=c&cbll=46.851402,1.069751&panoid=MHEp4IkrR88v6gSpe1KmpQ&cbp=12,78.8562387847951,,0,4.704308958172234 (prowadziła tu trasa Tour de France 2008), z wcześniej opisanych miejsc obejrzeć można także Besse.

Przystanek w Azay połączony z posiłkiem (? - zdjęcia) w lokalnej restauracyjce. Wart zobaczenia jest tu zamek (XV-XVIII w.) z pięknym ogrodem. Miejscowość mozna zobaczyć z bliska w Google Streetview: http://maps.google.com/maps?f=q&source=s_q&hl=pl&geocode=&q=azay+le+ferron&sll=37.0625,-95.677068&sspn=41.139534,93.164063&ie=UTF8&ll=46.851372,1.069858&spn=0.008702,0.022745&t=h&z=16&layer=c&cbll=46.851402,1.069751&panoid=MHEp4IkrR88v6gSpe1KmpQ&cbp=12,78.8562387847951,,0,4.704308958172234 (prowadziła tu trasa Tour de France 2008), z wcześniej opisanych miejsc obejrzeć można także Besse.

A to już region Centre.

 

Kolejne miejsce dla miłośników historii.

 

Mieścina wzięła swą nazwę od bazyliki wzorowanej na  jerozolimskiej Bazylice Grobu Świętego. Saint-Sépulchre w nazwie miasta pisane jest przez "h" (oryg. Sepulcre), co podobno jest zasługą średniowiecznego mnicha chcącego podkreślić piękno kościoła łącząc słowa "sepulchre" + "pucher" ("piękny").

Kościół (p.w. św. Jakuba Większego /Saint-Jacques-le-Majeur/) o charakterystycznej bryle ma status historycznego pomnika juz od 1847 r., w 2006 r. został wpisany na listę dziedzictwa UNESCO jako część drogi pielgrzymkowej do Santiago de Compostela.

 

Mimo swej historycznej wartości, miejscowość sprawia wrażenie kompletnie zapomnianej - widać pozamykane witryny sklepów i opuszczone domostwa. Ruchliwą i wąską drogą przez centrum - tuż obok zabytkowej budowli często przemykają tiry!

 

Noc spędziłem w hoteliku nad restauracją - klimat niesamowity (choć bez klimatyzacji), bardzo "burdelowy" w stylu lat 20. i 30.  Wspomniany szynk wygląda trochę jak saloon, żeby było ciekawiej - całość mieści się w murach gotyckiego, nieistniejącego kościoła (w jednym miejscu na ścianie wyryte są gotyckie napisy, świadczy o tym także podpora z jednej strony budynku, wszystko jest ok. 150 metrów od bazyliki. Ludzie w miasteczku niewidoczni.

 

 

Przystanek w Azay połączony z posiłkiem (? - zdjęcia) w lokalnej restauracyjce. Wart zobaczenia jest tu zamek (XV-XVIII w.) z pięknym ogrodem.

 

Miejscowość mozna zobaczyć z bliska w Google Streetview (prowadziła tu trasa Tour de France 2008), z wcześniej opisanych miejsc obejrzeć można także Besse.

Przejazdem tylko - miejsowość, której nazwa jest dla wielu znana, słynie z pierwszego w Europie centrum Hydroterapii dermatologicznej. Piękny obronny kosciół.

To jedna z najnudniejszych wiosek na trasie, ale z ciekawym zabytkowym kościołem z dominującą wieżą.

 

Zapamiętam ją przede wszystkim z faktu, że upadł mi tu na ziemię obiektyw (ale udało go się naprawić) oraz z pieszej wycieczki po okolicy, gdzie przez większość czasu towarzyszyły mi tylko motyle.

 

Nocleg spędziłem w paskudnej klitce motelu w stylu Formula1 w pobliskim Chatelerault. Wrażenia okropne, astronauci to mają chociaż jakiś widok na ziemię.